Orchestra Machine

Body: 

 

 

Machine Orquestra emerged from a residence that enabled the meeting of three artists from different States of Brazil to produce a collective work. In this project, O Grivo (Nelson Soares and Marcos Moreira from Minas Gerais), Marcelo Comparini (São Paulo) and Roberto Freitas (Santa Catarina) partially abandoned their individual works for some months to seek collaboration in a horizontal environment, constructing a vertical investigation that materialized in what the group calls a "performance installation".

The eight-hand work is based on a set of electronic-mechanical sculptures capable of reading and processing data inscribed on rolls of millimeter and perforated vegetal paper. These data feed and control a system of sound sculptures, synthetic sounds, archive videos and live cameras. Within the framework of these almost infinite material possibilities, the group improvises a sound performance that spatializes the sound of sculptural form within an audiovisual installation situation.

The performance is carried out by machines that work at a lazy pace, some sounds are heard from time to time, the perforated paper rotates in the machines slowly driving other peripheral machines. Over time, the artists begin to interact with the machines, driving new mechanisms and using the data generated by the machines to control synthetic sounds and videos. The performances last an average of 30 minutes and are based on the perforated paper programs that feed the machines.

This project was carried out with the support of the State of Santa Catarina, Administration of State for Tourism, Culture and Sports, Catarinense Foundation for Culture, FUNCULTURAL and Edital Elisabete Anderle / 2014.

***

Máquina Orquestra surgió de una residencia que hizo posible el encuentro de tres artistas de diferentes Estados de Brasil para producir un trabajo colectivo. En este proyecto, O Grivo (Nelson Soares y Marcos Moreira de Minas Gerais), Marcelo Comparini (São Paulo) y Roberto Freitas (Santa Catarina) abandonaron parcialmente sus trabajos individuales durante algunos meses para buscar una colaboración en un ambiente horizontal, construyendo una investigación vertical que se materializó en lo que el grupo llama una “instalación performática”.
 

El trabajo hecho a ocho manos se basa en un conjunto de esculturas electrónico-mecánicas capaces de leer y procesar datos inscritos en bobinas de papel vegetal milimetrado y perforado. Esos datos alimentan y controlan un sistema de esculturas sonoras, sonidos sintéticos, vídeos de archivo y cámaras en directo. En el marco de esas posibilidades materiales casi infinitas, el grupo improvisa una performance sonora que espacializa el sonido de forma escultórica dentro de una situación de instalación audiovisual.
 

La performance la realizan máquinas que trabajan a un ritmo perezoso, algunos sonidos se escuchan cada cierto tiempo, el papel perforado gira en las máquinas lentamente accionando otras máquinas periféricas. Con el tiempo, los artistas empiezan a interactuar con las máquinas, van accionando nuevos mecanismos y usando los datos generados por las máquinas para controlar sonidos sintéticos y vídeos. Las performances duran una media de 30 minutos y se basan en los programas de papel perforado que alimentan las máquinas.

Este proyecto fue realizado con el apoyo del Estado de Santa Catarina, Secretaría de Estado de Turismo, Cultura y Deportes, Fundación Catarinense de Cultura, FUNCULTURAL y Edital Elisabete Anderle/2014.

***

Máquina Orquestra surgiu de uma residência que possibilitou o encontro de três artistas de diferentes Estados do Brasil para produzir um trabalho coletivo. Neste projeto O Grivo (Nelson Soares e Marcos Moreira de Minas Gerais), Marcelo Comparini (São Paulo) e Roberto Freitas (Santa Catarina) abandonaram parcialmente seus trabalhos individuais por alguns meses em busca de uma colaboração em um ambiente horizontal, construindo uma pesquisa vertical que se materializou no que o grupo chama de instalação performática.

O trabalho feito a oito mãos é baseado em um conjunto de esculturas eletrônico-mecânicas capazes de ler e processar dados inscritos em bobinas de papel vegetal milimetrado perfurado, esses dados alimentam e controlam um sistema de esculturas sonoras, sons sintéticos, vídeos de arquivo e câmeras ao vivo. Dentro dessas possibilidades materiais quase infinitas, o grupo improvisa uma performance sonora que espacializa o som de uma forma escultórica dentro de uma situação de instalação audiovisual.

A performance é realizada por máquinas trabalham num ritmo preguiçoso, alguns sons são escutados de tempos em tempos, o papel perfurado roda nas máquinas lentamente acionando as outras máquinas periféricas. Com o tempo os artistas começam a interagir com as máquinas, vão acionando novos mecanismos e usando os dados gerados pelas máquinas para controlar sons sintéticos e vídeos. As performances duram em média 30 minutos e são baseadas nos programas de papel perfurado que alimentam as máquinas..

Este projeto foi realizado com o Apoio do Estado de Santa Catarina, Secretaria de Estado de Turismo, Cultura e Esporte, Fundação Catarinense de Cultura, FUNCULTURAL e Edital Elisabete Anderle/2014.

***

Máquina Orquestra nasce da una residenza che ha reso possibile l’incontro fra tre artisti di diversi Stati del Brasile per realizzare un lavoro collettivo.

In questo progetto, O Grivo (Nelson Soares e Marcos Moreira di Minas Gerais), Marcelo Comparini (San Paolo) e Roberto Freitas (Santa Catarina) abbandonano parzialmente i loro lavori individuali durante alcuni mesi per creare una collaborazione in un ambiente orizzontale, costruendo una ricerca verticale che si è materializzata in ciò che il gruppo chiama “installazione performativa”.

Il lavoro fatto a otto mani si base in un gruppo di sculture elettrico-meccaniche capaci di leggere e elaborare dati inscritti nelle bobine di carta vegetale millimetrata e perforata. Questi dati alimentano e controllano un sistema di sculture sonore, suoni sintetici, video d’archivio e macchine che girano in diretta. Dentro queste possibilità materiali quasi infinite, il gruppo improvvisa una performance sonora che spazializza il suono in forma scultoria in una situazione d’installazione visuale.

La performance viene realizzata da macchine che lavorano a un ritmo calmo, alcuni suoni si ascoltano saltuariamente, la carta perforata gira nelle macchine lentamente, azionando altre macchine periferiche. Con i propri tempi, gli artisti cominciano a interagire con le macchine per controllare i suoni sintetici e i video. Le performance durano circa trenta minuti e si basano in programmi di carta perforata che alimenta le macchine.

Questo progetto è stato realizzato grazie al patrocinio dello Stato di Santa Caterina, Secretaría de Estado de Turismo, Cultura y Deportes, Fundación Catarinense de Cultura, FUNCULTURAL y Edital Elisabete Anderle/2014.

***

Μηχανική Ορχήστρα προέκυψε από μια residency που επέτρεψε τη συνάντηση τριών καλλιτεχνών από διαφορετικά σημεία της Βραζιλίας για την παραγωγή ενός συλλογικού έργου. Σε αυτό το έργο, οι O Grivo (Nelson Soares και Marcos Moreira από το Minas Gerais), ο Marcelo Comparini (São Paulo) και ο Roberto Freitas (Santa Catarina) εγκατέλειψαν εν μέρει τα μεμονωμένα έργα τους για μερικούς μήνες για να επιδιώξουν τη συνεργασία σε ένα οριζόντιο περιβάλλον όπου δομήθηκε μια κάθετη έρευνα που υλοποιήθηκε σε αυτό που η ομάδα ονομάζει "εγκατάσταση performance".

Η εργασία των οκτώ χεριών βασίζεται σε ένα σύνολο ηλεκτρονικών-μηχανικών γλυπτών ικανών να διαβάζουν και να επεξεργάζονται δεδομένα που είναι γραμμένα σε κυλίνδρους χιλιοστομετρικού και διάτρητου φυτικού χαρτιού. Αυτά τα δεδομένα τροφοδοτούν και ελέγχουν ένα σύστημα ηχητικών γλυπτών, συνθετικών ήχων, αρχείων βίντεο και αρχείων ζωντανής αναμετάδοσης. Στο πλαίσιο αυτών των σχεδόν απεριόριστων υλικών δυνατοτήτων, η ομάδα αυτοσχεδιάζει μια ηχητική performance που χωροθετεί τον ήχο της γλυπτικής μορφής μέσα σε μια οπτικοακουστική εγκατάσταση.

Η performance εκτελείται από μηχανήματα που λειτουργούν σε αργό ρυθμό, μερικοί ήχοι ακούγονται από ανά διαστήματα, το διάτρητο χαρτί περιστρέφεται στα μηχανήματα που οδηγούν αργά σε άλλες περιφερειακές μηχανές. Με την πάροδο του χρόνου, οι καλλιτέχνες αρχίζουν να αλληλεπιδρούν με τα μηχανήματα, οδηγώντας νέους μηχανισμούς και χρησιμοποιώντας τα δεδομένα που παράγονται από τις μηχανές για τον έλεγχο συνθετικών ήχων και βίντεο. Οι performance διαρκούν κατά μέσο όρο 30 λεπτά και βασίζονται στα προγράμματα διάτρητου χαρτιού που τροφοδοτούν τα μηχανήματα.