Cleverson Salvaro "Squad"

Body: 

Text by Lucila Vilela

 

 

 

600 were the steel balls fired against the wall in just over 20 minutes of action. The sound of shooting occupied the space of the gallery, which had already been reorganized for the implementation of the proposal by Cleverson Salvaro. The amplified, constant and repetitive sound resonated almost like a mantra, evoking small incidents that gradually hurt the surface.

The video Pelotão shows that moment when precise and persistent launches take place, until the balls run out. A "squad" of three men used slingshot as a weapon -a weapon and a toy at the same time- targeting the white wall of the gallery. That wall, which appears to bear marks in the second video, was built by Salvaro with different materials in layers. A glass coating makes the blows even more evident. The wall becomes a sort of blank canvas, where the marks gradually reveal a pictorial composition. The fragments scattered on the floor leave traces of that action which speaks of strength, but also of fragility.

In order to reach the place where the video was exposed one had to cross a maze built with modular panels that the artist removed from the ceiling of the gallery itself. The roof structure, devoid of coating, then came into view, so that the installation reinvented the architecture of the place. So Salvaro reverses the game: it is the gallery space which is exposed to the work.

***

Fueron 600 las esferas de acero disparadas contra la pared en poco más de 20 minutos de acción. El ruido de los disparos ocupó el espacio de la galería, que ya había sido reorganizado para la ejecución de la propuesta de Cleverson Salvaro. El sonido amplificado, constante y repetitivo, resonaba casi como un mantra, evocando pequeños incidentes que poco a poco hirieron la superficie.

El vídeo Pelotão muestra ese momento en que se hacen lanzamientos precisos e insistentes hasta se agotan las esferas. Un “pelotón” de tres hombres usa como arma el tirachinas, que es al mismo tiempo arma y juguete, teniendo como blanco la pared blanca de la galería. Esa pared, que aparece siendo golpeada en el segundo vídeo, fue construida por Salvaro con materiales diversos en capas superpuestas. Un revestimiento de vidrio vuelve aún más aguda la perforación de los golpes. La pared se convierte así en blanco, o incluso en una especie de lienzo en blanco que, a partir de sus marcas, va revelando gradualmente una composición pictórica. Los fragmentos esparcidos por el suelo dejan huellas de esa acción que habla de fuerza, pero también de fragilidad.

Para llegar hasta el lugar donde estaba expuesto el vídeo era necesario atravesar una especie de laberinto construido con placas modulares que el artista retiró del techo de la propia galería. La estructura del techo, desprovisto de revestimiento, quedó entonces a la vista, de modo que la instalación reinventó la arquitectura del local. Así Salvaro invierte el juego: es el espacio de la galería el que queda expuesto a la obra. 

***

Foram 600 esferas de aço disparadas contra a parede em pouco mais de 20 minutos de ação. O barulho dos disparos ocupou o espaço da galeria que já havia sido reorganizado para a execução da proposta de Cleverson Salvaro. O som amplificado, constante e repetitivo, ressoava quase como um mantra evocando pequenos incidentes que aos poucos feriam a superfície.

O vídeo Pelotão mostra esse momento em que são feitos arremessos precisos e insistentes até esgotarem as esferas. Um “pelotão” de três homens usa como arma o estilingue, que é ao mesmo tempo arma e brinquedo,  e tem como alvo a parede branca da galeria. Essa parede, que aparece sendo atingida no segundo vídeo, foi construída por Salvaro com materiais diversos em camadas sobrepostas. Um revestimento de vidro tornou ainda mais aguda a perfuração  dos golpes. A parede assim tornou-se alvo, ou ainda, uma espécie de tela em branco que, a partir de suas marcas, foi gradualmente revelando uma composição pictórica. Os estilhaços espalhados pelo chão deixaram rastros dessa ação que fala de força, mas também de fragilidade.

Para chegar até o lugar onde o vídeo estava exposto foi preciso atravessar uma espécie de labirinto construído com placas modulares que o artista retirou do teto da própria galeria. A estrutura do teto, desprovido de revestimento, ficou então aparente e a instalação reinventou a arquitetura do local. Salvaro assim inverte o jogo: é o espaço da galeria que fica exposto à obra.

***

Erano 600 sfere d'acciaio sparate contro il muro in poco più di 20 minuti d’azione. Il rumore degli spari occupò lo spazio della galleria che era già stato riorganizzato per l'esecuzione della proposta di Cleverson Salvaro. Il suono amplificato, costante e ripetitivo, risuonava quasi come un mantra che evocava piccoli incidenti che ferivano progressivamente la superficie.

Il video Pelotão mostra quel momento specifico del lancio, preciso e insistente, delle sfere finché non si esaurirono. Un Pelotão di tre uomini che usano come arma la fionda, che è allo stesso tempo arma e giocattolo, e mirano il muro bianco della galleria. Quel muro, colpito nel secondo video, è stato costruito da Salvaro con vari materiali in strati sovrapposti. Un rivestimento in vetro rende ancora più nitida la perforazione dei colpi. La parete si trasforma così in bersaglio, o meglio in una sorta di tela bianca, che a partire da queste tracce rivela poco a poco una composizione pittorica. I frammenti sparsi sul pavimento lasciano le tracce dell’azione che parla di forza, ma anche di fragilità.

Per raggiungere il luogo dove è stato installato il video, bisognava attraversare un labirinto costruito con pannelli modulari che l'artista ha rimosso dal soffitto della galleria stessa. La struttura del tetto, ormai senza rivestimento, divenne spoglia ed evidente e l'installazione ne ha reinventato l'architettura. Salvaro così inverte il gioco: è lo spazio della galleria che è esposto all’opera e non più solo il contrario.

***

600 ήταν οι ατσάλινες σφαίρες που εκτοξεύτηκαν στον τοίχο μέσα σε 20 λεπτά δράσης. Ο ήχος των εκτοξεύσεων γέμισε τον εκθεσιακό χώρο, ο οποίος είχε ήδη αναδιοργανωθεί για την παρουσίαση της πρότασης του Cleverson Salvaro. Ο ενισχυμένος, συνεχόμενος και επαναλαμβανόμενος ήχος αντήχησε σχεδόν σαν ένα μάντρα, που μέσα από μικρά χτυπήματα έφθειρε σταδιακά την επιφάνεια.

Το βίντεο Pelotão δείχνει αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή που εκτοξεύονται οι σφαίρες με ακρίβεια και επιμονή μέχρι να εξαντληθούν. Μια "ομάδα κρούσης" τριών ανδρών χρησιμοποιούν τη σφεντόνα ως όπλο, ένα όπλο-παιχνίδι, με στόχο το λευκό τοίχο της γκαλερί. Αυτός ο τοίχος, που φαίνεται χτυπημένος στο δεύτερο βίντεο, χτίστηκε από το Salvaro με διάφορα υλικά σε στρώσεις. Μια γυάλινη επίστρωση τονίζει ακόμη περισσότερο τα τρυπήματα από τις σφαίρες. Ο τοίχος γίνεται ένας άδειος καμβάς, του οποίου τα σημάδια αποκαλύπτουν σταδιακά μια εικαστική σύνθεση. Τα διάσπαρτα θραύσματα στο πάτωμα αφήνουν ίχνη μιας δράσης που μιλά για τη δύναμη, αλλά και για την ευθραυστότητα.

Για να φτάσει κανείς στο σημείο προβολής του βίντεο έπρεπε να διασχίσει ένα λαβύρινθο χτισμένο με πάνελ τα οποία ο καλλιτέχνης είχε αφαιρέσει από το ταβάνι της γκαλερί. Η δομή της οροφής, αποκαλυμμένη, γίνεται ορατή, έτσι ώστε η εγκατάσταση να εφευρίσκει εκ νέου την αρχιτεκτονική του χώρου. Έτσι Salvaro αντιστρέφει το παιχνίδι: είναι ο χώρος της γκαλερί που εκτίθεται στο έργο.