Text by: Josimar Ferreira
Click on any image to launch image gallery
I affirm that the Library is interminable.
Jorge Luis Borges
Patricia Osses goes through Buenos Aires looking for visualities that could emerge from literary spaces contained in the fictional narrations of Jorge Luis Borges. Among the aisles of the empty shelves of the former National Library of Argentina, the artist writes the names of writers in the dust: Missing names, as if she were digging and sculpting time, because dust, according to Georges Bataille, is another form of thinking about the world, so it would also considered as a way of visualizing the image from the remaining traces. Osses also builds images in a labyrinth bookstore, cluttered with books: Babel, a ghost that startles our vigils; she also creates a small imaginary Borgesian sphere: the Universal Pocket Book Library. Faced with these images we ask: but what is a library? What is it that determines its existence, real or imaginary? What guarantees the persistence of library space as a place where time is accumulated in its infinite mazes? Michel Foucault highlights that the library would be the sustenance of a placeless place, reverberating to infinity the possibility of unfolding, of repetition, of giving birth to a vertical system of mirrors, of images of the library itself, of analogies; it is the place where memory is preserved and accumulated. A library is a kind of magic cabinet, says Borges, where the best minds of humanity are enchanted, they wait for our gesture to open the book and awaken them from their state of muteness. Perhaps the images created by the artist hold a certain Babelian spectrality, which resonates in perpetual dissonance.
~~~~~~
Yo afirmo que la Biblioteca es interminable.
Jorge Luis Borges
Patricia Osses recorre Buenos Aires buscando visualidades que podrían emerger de espacios literarios contenidos en las ficciones de Jorge Luis Borges. Entre los pasillos de las estanterías vacías de la antigua Biblioteca Nacional de Argentina, la artista escribe los nombres de algunos escritores sobre el polvo: Missing names, donde parece excavar y esculpir el tiempo, pues el polvo, según Georges Bataille, es otra forma de pensar el mundo, lo que sería también una forma de pensar la imagen a partir de los restos y de las huellas. Osses también construye imágenes en una librería laberíntica y abarrotada de libros: Babel, un fantasma que viene asombrando nuestras vigilias; y crea, además, una pequeña esfera imaginaria y borgeana: Biblioteca universal de bolsillo. Ante estas imágenes nos preguntamos: pero ¿Qué es, entonces, una biblioteca? ¿Qué es lo que determina su existencia, real o imaginaria? ¿Qué es lo que garantiza la persistencia del espacio de la biblioteca como el lugar donde el tiempo se acumula en sus infinitos laberintos? Michel Foucault resalta que la biblioteca sería el sustento de un lugar sin lugar, reverberando al infinito la posibilidad de desdoblarse, de repetirse, de hacer nacer un sistema vertical de espejos, de imágenes de sí misma, de analogías; pues es el lugar donde la memoria es preservada y acumulada. Una biblioteca es una especie de gabinete mágico, afirma Borges, donde están encantados los mejores espíritus de la humanidad, que esperan nuestro gesto de abrir el libro para despertar de su mudez. Tal vez las imágenes creadas por la artista guarden en su interior una cierta espectralidad babélica, que resuena en perpetua disonancia.
~~~~~~
Eu afirmo que a Biblioteca é interminável.
Jorge Luis Borges
Patricia Osses percorre Buenos Aires procurando visualidades que poderiam emergir de espaços literários contidos nas ficções de Jorge Luis Borges. Entre os corredores de prateleiras vazias da antiga Biblioteca Nacional da Argentina a artista escreve nomes de alguns escritores sobre a poeira: Missing names, onde parece escavar e esculpir o tempo, pois a poeira, segundo Georges Bataille, é uma outra forma de pensar o mundo, o que seria também uma forma de pensar a imagem a partir dos restos e dos vestígios; constrói imagens em um sebo labiríntico e abarrotado de livros: Babel, um fantasma que vem assombrando nossas vigílias; e cria, ainda, uma pequena esfera imaginária e borgeana: Biblioteca universal de bolsillo. Diante destas imagens nos perguntamos: mas o que é, afinal, uma biblioteca? O que determina sua existência, real ou imaginária? O que garante a persistência do espaço da biblioteca como o lugar onde o tempo é acumulado em seus infinitos labirintos? Michel Foucault salienta que a biblioteca seria a sustentação de um lugar sem lugar, reverberando ao infinito a possibilidade de se desdobrar, de se repetir, de fazer nascer o sistema vertical dos espelhos, imagens de si mesma, das analogias, pois é o lugar onde a memória é preservada e acumulada. Uma biblioteca é uma espécie de gabinete mágico, afirma Borges, onde estão encantados os melhores espíritos da humanidade que esperam nosso gesto de abrir o livro para despertá-los de sua mudez. Talvez as imagens criadas pela artista guardem em seus interiores uma certa espectralidade babélica que ressoa em perpétua dissonância.
~~~~~~
Sostengo che la Biblioteca è interminabile
Jorge Luis Borges
Patricia Osses percorre Buenos Aires cercando delle visualità che potrebbero emergere dagli spazi letterari contenuti nelle narrative di Jorge Luis Borges. Tra i corridoi delle librerie vuote dell’antica Biblioteca Nazionale dell’Argentina l’artista scrive i nomi di alcuni scrittori sulla polvere: Missing names, in cui sembra voler scavare e scolpire il tempo - richiamando George Bataille secondo cui la polvere è un’altra forma di pensare il mondo, che sarebbe anche una forma di pensare l’immagine a partire dai residui e dalle impronte - costruisce immagini in una libreria labirintica colma di libri; Babel, un fantasma che viene per turbare le nostre vigilie e che crea anche una piccola sfera immaginaria e borgiana: la Biblioteca universale de bolsillo. Davanti a queste immagini ci chiediamo: Cos’è dunque una biblioteca? Ciò che determina la sua esistenza reale o immaginaria? Ciò che garantisce la persistenza dello spazio della biblioteca come del luogo in cui il tempo si accumula nei suoi infiniti labirinti? Michel Foucault risalta l’idea della biblioteca come di un luogo senza luogo, riflettendo all’infinito la possibilità di sdoppiarsi, ripetersi, di far nascere il sistema verticale degli specchi, immagini di se stessi, delle analogie, in definitiva il luogo in cui la memoria si preserva e si accumula. La biblioteca è una specie di armadio magico, afferma Borges, in cui risiedono incantati i migliori spiriti dell’umanità che aspettano il nostro gesto di aprire il libro per svegliarli dal silenzio. Forse le immagini create dall’artista celano nell’interiore una certa spettralità babelica che risuona in perpetua dissonanza.
~~~~~~
Βεβαιώνω ότι η Βιβλιοθήκη είναι ατέρμονη.
Χόρχε Λουίς Μπόρχες
Η Patricia Osses περιδιαβαίνει το Μπουένος Άιρες αναζητώντας εικαστικά ερεθίσματα που θα μπορούσαν να προκύψουν από λογοτεχνικούς χώρους που περιέχονται στις μυθοπλασίες του Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Ανάμεσα στους διαδρόμους με τα άδεια ράφια της πρώην Εθνικής Βιβλιοθήκης της Αργεντινής, η Osses γράφει τα ονόματα κάποιων συγγραφέων πάνω στη σκόνη: Απόντα ονόματα, σαν να σκάβει και να λαξεύει το χρόνο, καθώς η σκόνη, σύμφωνα με τον Georges Bataille, είναι ένας ακόμη τρόπος για να σκεφτόμαστε τον κόσμο, επομένως είναι ένας ακόμη τρόπο για να φανταζόμαστε την εικόνα μέσα από τα ερείπια και ίχνη. Η Osses κατασκευάζει επίσης εικόνες σε σε ένα λαβυρινθώδες βιβλιοπωλείο, γεμάτο βιβλία: η Βαβέλ, ένα φάντασμα που στοιχειώνει τις ξάγρυπνες νύχτες μας· δημιουργεί επίσης μια μικρή φανταστική Μπορχεσιανή σφαίρα: Μια Οικουμενική Βιβλιοθήκη Εκδόσεων Τσέπης. Αντιμέτωποι με αυτές τις εικόνες αναρωτιόμαστε: τι είναι λοιπόν μια βιβλιοθήκη; Τι είναι αυτό που καθορίζει την ύπαρξή τους, πραγματική ή φανταστική; Τι εγγυάται την αντοχή του χώρου της βιβλιοθήκης ως ενός μέρους όπου ο χρόνος συσσωρεύεται στους άπειρους λαβύρινθους του; Ο Michel Foucault τονίζει ότι η βιβλιοθήκη θα είναι η διατήρηση ενός τόπου χωρίς τόπο, όπου αντηχεί στο άπειρο η δυνατότητα να ξεδιπλώνεται, να επαναλαμβάνεται, να γεννά ένα κάθετο σύστημα από καθρέφτες, από εικόνες της ίδιας της βιβλιοθήκης, από αναλογίες.. Μια βιβλιοθήκη είναι ένα είδος μαγικού ντουλαπιού, λέει ο Μπόρχες, όπου βρίσκονται μαγεμένα τα καλύτερα μυαλά της ανθρωπότητας, περιμένοντας τη χειρονομία μας να ανοίξουμε το βιβλίο, ώστε να τους ξυπνήσουμε από την βωβή τους κατάσταση. Ίσως οι εικόνες που δημιούργησε η Osses ενέχουν ένα Βαβελικό φάσμα, που αντηχεί σε διαρκή δυσαρμονία.