Felipe Caprestano "face_couture" [2014, JUN]

Body:

[gss ids="file" ids="36305,36314,36309,36312,36306,36307,36310,36308,36311,36313"]

.www.felipecaprestano.com

www.facecoutureproject.com

.

In the attentive cut of weft fabrics, Felipe Caprestano produces sewed garments that exceed the meaning of the suit. The faces are covered with masks designed as sculptures, revealing a state of hidden identity, also declared in the messages and flags that arise in a language of manifestos. Within the silent writing you hear a discourse screams, revealing what remains quiet and keeps quiet what is visible. The flung fabrics, fallen under dry structures, exhibit elements that move between the worlds of fashion and visual arts. In this passage of languages, the artist undoes poses and finds spaces at the intervals of forms. The masked reality denounces a state of loss within the fold; it sustains the scrap cloth without losing the thread.

∴

No corte atento da trama de tecidos, Felipe Caprestano produz costuras que ultrapassam o sentido de traje. Máscaras pensadas como escultura cobrem as faces revelando um estado de identidade oculto, declarado também em mensagens e bandeiras que surgem em uma linguagem de manifestos. Uma fala grita na escrita muda, onde aparece o que é calado e cala o que visível. São tecidos jogados, caídos sob estruturas secas, que exibem elementos que se deslocam entre os universos da moda e das artes visuais. Nesse trânsito de linguagens, o artista desmancha posturas e encontra espaços nos intervalos das formas. A realidade mascarada acusa na dobra um estado perdido, sustenta o recorte sem perder a linha.

∴

En el corte atento de la trama de tejidos, Felipe Caprestano produce piezas de costura que sobrepasan el sentido de traje. Las caras se cubren con máscaras pensadas como escultura, revelando un estado de identidad oculto, declarado también en mensajes y banderas que surgen en un lenguaje de manifiestos. En la escritura muda grita un discurso, donde aparece lo que se calla y se calla lo que es visible. Son tejidos lanzados, caídos bajo estructuras secas, que exhiben elementos que se desplazan entre los universos de la moda y de las artes visuales. En ese tránsito de lenguajes, el artista deshace poses y encuentra espacios en los intervalos de las formas. La realidad enmascarada acusa en la doblez un estado perdido; sostiene el retal sin perder el hilo.

∴

Στο προσεκτικό κόψιμο του υφαδιού, ο Felipe Caprestano παράγει ρούχα που υπερβαίνουν την έννοια του κουστουμιού. Τα πρόσωπα καλύπτονται με μάσκες που έχουν σχεδιαστεί ως γλυπτά, αποκαλύπτοντας μια κρυφή κατάσταση ταυτότητας, που χαρακτηρίζει και τις σημαίες και τα μηνύματα που γράφονται σε γλώσσα μανιφέστου. Μέσα στη βουβή γραφή κραυγάζει ένας λόγος, όπου φανερώνεται ό,τι σωπαίνει και σωπαίνει αυτό που είναι ορατό. Τα πεταμένα υφάσματα, που κείτονται κάτω από ξερές δομές κινούνται ανάμεσα στον κόσμο της μόδας και των εικαστικών τεχνών. Σε αυτό το πέρασμα των γλωσσών, ο καλλιτέχνης αναιρεί πόζες και βρίσκει χώρους στις παύσεις των μορφών. Η μασκαρεμένη πραγματικότητα καταγγέλει μέσα από την πτυχή μια κατάσταση χαμένη· κρατάει το ρετάλι χωρίς να χάνει τον ειρμό.