Text by: Marisa Gómez
.
Oil Painted Table Cloth 3 from Daniel Yacubovich.
Mantells a l'oli - Daniel Yacubovich from ESDi
.
_EN
Οil painting as a technique and still life as a subject have been fundamental elements of Western Art history. Paying tribute to this history, Daniel Yacubovich explores these elements as an attempt to negotiate, to rephrase and to subvert them, as well as to create new aesthetics and discourses adapted to a contemporary context.
“Oil Painted Tablecloth. Consumption Coordinates” is a series of works – in progress since 2010 – that combines painting, video, installation and collaborative performance in a poetic act constructed around food and the concept of mapá (both map and tablecloth in Hebrew).
Yacubovich paints big canvases with oil, usually using forms and symbols that refer to the imaginary of the cosmos. Then he folds them, creating through the creases a grid that resembles map coordinates. Unlike most oil painted canvases –designed to be hung and looked at– Yacubovich’s map-paintings lay horizontally, on a table, becoming map-tablecloths where objects are placed and actions take place.
From this material, the artist organizes collective lunches, where participants bring food to be placed over the tablecloth and to be consumed, always directly with their hands. All the process – with a carefully designed illumination that reinforces the pictorial effect of the scene – is shot with a bird’s eye view on the table. At the same time, the action is projected in real-time on a wall, allowing participants to interact with the composition and to transform it. The result is a video where more than one hour of action gets compressed in barely four minutes; a video where the bird’s eye view shot – as a panoptical, omniscient gaze on the “cosmos” map – allows us to observe the accelerated behavior of the subjects and their relationships with the objects, as well as to read the resulting image as a metaphor for the contemporary tendency to consume immense quantities fast -quantities of food, images or time; a still life in movement, where the idea of memento mori is not only symbolized but executed as well, and where people, things, gestures, their relationships and transformations remain mapped on the fake coordinates of the painted tablecloth.
Definitely, with these painted canvases, performances and videos, Yacubovich constructs cartographies of the ephemeral, where critical thinking and poetics are articulated through the visual interaction of painting, composition and collective action.
_ES
La pintura al óleo como técnica y el bodegón como tema han sido elementos fundamentales de la historia del arte occidental. Como un claro homenaje a la misma, Daniel Yacubovich explora estos elementos en un intento de dialogar con ellos, de reformularlos, de subvertirlos y de crear nuevas estéticas y discursos adaptados al contexto contemporáneo.
“Manteles al Óleo. Coordenadas de Consumo” es una serie de obras – en desarrollo desde 2010 – que combinan pintura, vídeo, instalación y performance colaborativa en un acto poético construido en torno a la comida y al concepto de mapá (en hebreo, mapa y mantel).
Yacubovich pinta grandes telas al óleo, casi siempre utilizando formas y símbolos que remiten al imaginario del cosmos. Posteriormente las dobla, creando con los pliegues una retícula que recuerda a las líneas de coordenadas de los mapas. A diferencia de la mayoría de las telas al óleo – pensadas para ser colgadas y sólo contempladas – sus pinturas-mapa se colocan en plano horizontal, sobre una mesa, convirtiéndose en manteles-mapa que funcionan como telón de fondo sobre el que colocar objetos y desarrollar acciones.
A partir de este material, el artista organiza comidas colectivas, en las que cada participante aporta un alimento que se sitúa sobre el mantel para ser consumido, siempre directamente con las manos. Todo el proceso – acompañado de una cuidada iluminación que refuerza el efecto pictórico de la escena – se graba con una cámara situada en plano cenital sobre la mesa. Simultáneamente, la acción se proyecta en tiempo-real sobre una pared de la sala, permitiendo a los participantes interactuar con la composición y transformarla. El resultado: un vídeo en el que más de una hora de acción queda comprimida en apenas cuatro minutos; un vídeo en el que el plano cenital – como una mirada panóptica, omnisciente sobre el mapa del “cosmos” – nos permite observar el comportamiento acelerado de sujetos y sus relaciones con los objetos, y leer la imagen resultante como una metáfora del consumo desaforado y veloz en el que estamos sumergidos en nuestra época, sea de alimentos, de imágenes o de tiempo; un bodegón en movimiento en el que la idea de memento mori no sólo se simboliza sino que se hace efectiva, y en el que las personas, las cosas, los gestos, sus relaciones y sus transformaciones quedan mapeados sobre las coordenadas ficticias del mantel pintado.
En definitiva, con estas telas, performaces y vídeos, Yacubovich construye una cartografía de lo efímero, donde la poética y la crítica se articulan sobre el juego visual de la pintura, la composición y la acción colectiva.
La pittura ad olio, come tecnica, e la natura morta, come tema, sono stati elementi fondamentali della storia dell’arte occidentale. In un intento di rendere omaggio all’arte, Daniel Yacubovich esplora questi elementi dialogando con essi, riformulandoli, sovvertendoli o creando nuove estetiche e discorsi adattandoli alla contemporaneità.
“Tovaglie ad olio. Coordinate di consumo” è una serie di opere che a partire dal 2012 combinano pittura, video, installazione e performance collaborative in un atto poetico costruito attorno al cibo e al concetto di mapá (in ebreo, mappa e tovaglia).
Yacubovich dipinge grandi tele ad olio, quasi sempre utilizzando forme e simboli che riprendono l’immaginario del cosmo. Successivamente le piega, creando con le stesse pieghe un reticolo che ricorda le linee delle coordinate delle mappe. A differenza della maggior parte delle tele ad olio - pensate per essere appese e contemplate - le sue pitture-mappe si collocano in un piano orizzontale, su una tavola, convertendosi in tavoglie-mappa che funzionano come schermi di fondo su cui porre oggetti e sviluppare azioni.
A partire da questo materiale, l’artista organizza pranzi collettivi, in cui ogni partecipante colloca un cibo sulla tovaglia per essere consumato, sempre direttamente con le mani. Tutto il processo -accompagnato da una studiata illuminazione che rafforza l’effetto pittorico della scena - si registra con una telecamera installata nel piano “cenital” sulla tavola. Nello stesso tempo, l’azione si proietta in tempo reale su una parete della sala, permettendo ai partecipanti di interagire con la composizione e trasformarla. Il risultato è una azione che per più di un’ora rimane compressa in un video. Un video che nel piano zenitale - come uno sguardo panottico, onnisciente sulla mappa del “cosmo” - ci permette di osservare il comportamento accelerato dei soggetti e delle loro relazioni con gli oggetti, e leggere le immagini risultanti come una metafora del consumo smisurato e veloce che sommerge la nostra epoca, sia con alimenti che con le immagini e il tempo; una natura morta in movimento in cui l’idea di memento mori, non solo si simbolizza ma si fa effettiva, e in cui le persone, le cose, i gesti, le relazioni e le loro trasformazioni rimangono “mappate” sulle coordinate fittizie della tovaglia dipinta.
In definitiva, con queste tele, azioni e video, Yacubovich costruisce una cartografia dell’effimero, la cui poetica e critica si articolano sul gioco visivo della pittura, la composizione e l’azione collettiva.
_PT
A pintura à óleo como técnica e a natureza-morta como tema são elementos fundamentais na história da arte ocidental. Em uma clara homenagem, Daniel Yacubovich explora estes elementos numa tentativa de diálogo, reformulando, subvertendo e criando novas estéticas e discursos adaptados ao contexto contemporâneo.
“Toalhas à Óleo. Coordenadas de Consumo” é uma série de obras – em desenvolvimento desde 2010 – que combinam pintura, vídeo, instalação e performance colaborativa em um ato poético construído ao redor da comida no conceito de mapá (em hebreo, mapa e toalha de mesa).
Yacubovich pinta grandes tecidos à óleo, quase sempre utilizando formas e símbolos que remetem ao imaginário do cosmos. Posteriormente as dobra e com isso cria uma retícula que lembra as linhas de coordenadas dos mapas. Diferente da maioria das telas à óleo – pensadas para ser penduradas e contempladas – suas pinturas-mapa se colocam no plano horizontal, sobre uma mesa, convertendo-se em toalhas-mapa que funcionam como tela de fundo para colocar objetos e desenvolver ações.
A partir deste material, o artista organiza comidas coletivas, em que cada participante contribui com um alimento colocado sobre a toalha de mesa para ser consumido, sempre com as mãos. Todo o processo – acompanhado de uma cuidadosa iluminação que reforça o efeito pictórico da cena – se grava com uma câmera situada em plano zenital sobre a mesa. Simultaneamente, a ação é projetada em tempo-real sobre uma parede da sala, permitindo aos participantes interagir e transformar a composição. O resultado: um vídeo em que mais de uma hora de ação fica comprimida em apenas quatro minutos; um vídeo em que o plano zenital – como um olhar panóptico, onisciente sobre o mapa do “cosmos” – nos permite observar o comportamento acelerado de sujeitos e suas relações com os objetos, e ler a imagem resultante como uma metáfora do consumo desaforado e veloz em que estamos submersos em nossa época, seja de alimentos, de imagens ou de tempo; uma natureza-morta em movimento em que a ideia de memento mori não só é simbolizada, como se efetiva, e em que as pessoas, as coisas, os gestos, suas relaciones e transformações ficam mapeados sobre as coordenadas fictícias da toalha de mesa pintada.
Definitivamente, com estas toalhas, performances e vídeos, Yacubovich constrói uma cartografia do efêmero, onde a poética e a crítica se articulam sobre o jogo visual da pintura, da composição e da ação coletiva.
.
_GR
Η ελαιογραφία ως τέχνη και η νεκρή φύση ως θέμα υπήρξαν βασικά στοιχεία στην ιστορία της δυτικής τέχνης. Αποτίοντας φόρο τιμής σε αυτά τα στοιχεία, ο Daniel Yacubovich τα διερευνά σε μια απόπειρα να συνδιαλεχθεί μαζί τους, να τα αναδιατυπώσει, να τα ανατρέψει και να δημιουργήσει μια νέα αισθητική και ένα νέο διάλογο, προσαρμοσμένο στο σύγχρονο πλαίσιο.
Οι "Ελαιογραφίες σε Τραπεζομάντηλο. Συντεταγμένες Κατανάλωσης" είναι μια σειρά έργων -σε εξέλιξη από το 2010 - που συνδυάζουν τη ζωγραφική, το βίντεο, την εγκατάσταση, και την ομαδική performance σε μια ποιητική πράξη χτισμένη γύρω από το φαγητό και την έννοια του mapá (που στα εβραϊκά σημαίνει χάρτης και τραπεζομάντηλο).
Ο Yacubovich ζωγραφίζει μεγάλες ελαιογραφίες σε καμβά, χρησιμοποιώντας συχνά σχήματα και σύμβολα που αναφέρονται σε ένα φανταστικό σύμπαν. Στη συνέχεια διπλώνει τον καμβά, δημιουργώντας με τις πτυχώσεις ένα πλέγμα που θυμίζει τις συντεταγμένες γραμμές στους χάρτες. Αντίθετα με τις περισσότερες ελαιογραφίες - προορισμένες να κρεμαστούν στον τοίχο και να δεχτούν τα βλέμματα των θεατών- οι ελαιογραφίες-τραπεζομάντηλα τοποθετούνται οριζοντίως, σε ένα τραπέζι, μετατρεπόμενες έτσι σε πεδίο όπου τοποθετούνται αντικείμενα και αναπτύσσονται δράσεις.
Με βάση αυτό το υλικό, ο καλλιτέχνης οργανώνει συλλογικά γεύματα, στα οποία οι συμμετέχοντες συνδράμουν με ένα φαγητό ο καθένας, το οποίο στη συνέχεια καταναλώνουν με γυμνά χέρια . Η όλη διαδικασία -η οποία συνοδεύεται από προσεκτικό φωτισμό που ενισχύει το ζωγραφικό σκηνικό- καταγράφεται με το φακό της κάμερας από ένα κατακόρυφο πλάνο πάνω από το τραπέζι. Ταυτόχρονα, η δράση προβάλλεται σε ένα τοίχο του δωματίου σε πραγματικό χρόνο, επιτρέποντας στους συμμετέχοντες να αλληλεπιδράσουν με αυτήν και να τροποποιήσουν τη σύνθεση. Το αποτέλεσμα: ένα βίντεο στο οποίο περισσότερο από μία ώρα δράσης συμπιέζεται σε μόλις τέσσερα λεπτά, ένα βίντεο στο οποίο η εναέρια λήψη- ως μια πανοπτική και καθολική ματιά στο χάρτη του “κόσμου”- μας επιτρέπει να παρατηρήσουμε την επιταχυμένη συμπεριφορά των υποκειμένων και τις σχέσεις τους με τα αντικείμενα, και να διαβάσουμε την εικόνα που προκύπτει ως μεταφορά για την αχαλίνωτη και γρήγορη κατανάλωση που μας επιβάλλεται στη σύγχρονη εποχή -κατανάλωση τροφίμων, εικόνων ή χρόνου· μια νεκρή φύση σε κίνηση στην οποία η ιδέα του memento mori όχι μόνο αποτυπώνεται, αλλά και εφαρμόζεται, και στην οποία οι άνθρωποι, τα πράγματα, οι χειρονομίες , οι σχέσεις και οι μετασχηματισμοί τους αντανακλώνται στις γραμμικές συντεταγμένες που αποτυπώνονται στο τραπεζομάντιλο.
Έτσι, με αυτούς τους καμβάδες, τις performaces και τα βίντεο ο Yacubovich χτίζει μια χαρτογράφηση του εφήμερου, όπου η ποιητική και η κριτική αρθρώνονται μέσα από τον εικαστικό συσχετισμό των χρωμάτων, της σύνθεσης και της συλλογικής δράσης.