Text by: Christina Grammatikopoulou
allabouteve from Katherine Sultan on Vimeo.
La vérité est dans tout, même un peu dans l’erreur
Jean-Luc Godard, Vivre sa vie (1962)
____EN
Immersive interfaces, skeuomorphic buttons, retouched photographs; the digital not only imitates reality, but it also seeks to exceed it, creating a virtual environment of immaculate, hyperreal impeccability. What is behind this curtain of perfection? Electrodes and codes, that go through multiple hardware and software processes so as to create an idealistic reflection of reality. However, it takes is a minor error to disclose the true nature of the machine: all it takes is a glitch.
The glitch is a disruption in the processing of information; it is a random error, a deviation from efficiency, which reveals the unexpected aesthetic potential of the digital image or video file. Katherine Sultan collects and provokes these ruptures in information flow; she embraces error as a way to discover surprising forms, distorted sounds and breaches in narration. Her work projects collapsed systems, unruly pixels, multiple windows which represent the machine behind them, rather than the world they are supposed to reflect.
The video “All about Eve” begins as a reproduction of a scene from Jean-Luc Godard’s “Sympathy for the devil”. Eve Democracy –Godard’s character- is asked questions about politics, philosophy and life. She only replies with a yes or no, like a machine forming arrays of 0 and 1 to comply with the user’s requests. However, this sequence soon becomes disrupted, as the audio and the video of the film gradually undergo distortions: parallel sounds, noises, incorrectly placed subtitles, multiplication of forms, saturation of colours, superimposed windows.
By inviting calculated or random glitches into the cinematographic picture, Katherine Sultan reminds us that cinema is not just a means to reproduce reality, but it has the power to produce reality –something true of Godard’s experimental cinematography. As the scene begins to resemble a fragment of a dream or a hallucination, the subjectivity of perception comes to the surface, expanded infinitely in new depths. Eventually, erring from the expected path can lead to an unknown truth, an alternative narration and a poetic vision.
____ES
Interfaces inmersivas, botones skeuomórficos, fotografías retocadas; lo digital no sólo imita la realidad, sino que también trata de superarla, creando un entorno virtual de impecabilidad hiperreal, inmaculada. ¿Qué hay detrás de esta cortina de perfección? Electrodos y códigos, que pasan por múltiples procesos de hardware y software hasta llegar a crear una reflexión idealista de la realidad. Sin embargo, un sólo error puede revelar la verdadera naturaleza de la máquina: todo lo que se requiere es un glitch.
El glitch es una interrupción en el procesamiento de la información; es un error aleatorio, una desviación de la eficiencia, que pone de relieve el potencial estético inesperado de la imagen digital o de los archivos de vídeo. Katherine Sultan colecciona y provoca estas rupturas en el flujo de información; acoge el error como una manera de descubrir formas sorprendentes, sonidos distorsionados y rupturas en la narración. Su trabajo proyecta sistemas colapsados, píxeles rebeldes, múltiples ventanas que más bien representan la máquina tras ellos, en lugar del mundo que se supone que deben reflejar.
El video “All about Eve” comienza como la reproducción de una escena de la pelicula de Jean-Luc Godard “Sympathy for the devil”. Eva Democracia -el personaje de Godard- recibe preguntas sobre la política, la filosofía y la vida. Sólo responde con un sí o un no, como una máquina que forma matrices de 0 y 1 para cumplir con las peticiones del usuario. Sin embargo, esta secuencia de pronto se altera, como el audio y el video de la película se someten gradualmente a distorsiones: sonidos paralelos, ruidos, subtítulos colocados incorrectamente, multiplicación de formas, saturación de colores, ventanas superpuestas.
Al introducir problemas técnicos calculados o aleatorios en la escena cinematográfica, Katherine Sultan nos recuerda que el cine no es sólo un medio para reproducir la realidad, sino que tiene también el poder de producirla -lo que pasa con la cinematografía experimental de Godard. A medida que la escena comienza a parecerse a un fragmento de un sueño o una alucinación, la subjetividad de la percepción se hace evidente, expandida infinitamente en nuevas profundidades. Al final, errar de la trayectoria esperada puede conducir a una verdad desconocida, una narración alternativa y una visión poética.
____EL
Ρεαλιστικά interfaces, σκευομορφικά κουμπιά, ρετουσαρισμένες φωτογραφίες· ο ψηφιακός κόσμος όχι μόνο μιμείται την πραγματικότητα, αλλά επιδιώκει επιπλέον να την υπερβεί, δημιουργώντας ένα εικονικό περιβάλλον άσπιλης, υπερρεαλιστικής αρτιότητας. Τι κρύβεται πίσω από αυτή την κουρτίνα της τελειότητας; Ηλεκτρόδια και κώδικες, που περνούν μέσα από πολλαπλές διεργασίες λειτουργικού και λογισμικού, έως ότου παράγουν μια ιδεαλιστική αντανάκλαση της πραγματικότητας. Ωστόσο, αρκεί ενα μικρό λάθος για να αποκαλύψει την πραγματική φύση του μηχανήματος: αρκεί μονάχα ένα glitch.
Το glitch είναι μια δυσλειτουργία στην επεξεργασία των πληροφοριών· είναι ένα τυχαίο λάθος, μια απόκλιση από την αποτελεσματικότητα, η οποία μπορεί να αποκαλύψει αναπάντεχες αισθητικές δυνατότητες της ψηφιακής εικόνας ή του βίντεο. Η Katherine Sultan συλλέγει και προκαλεί αυτές τις ρήξεις στη ροή πληροφοριών· αγκαλιάζει το λάθος ως έναν τρόπο για να ανακαλύψει αναπάντεχες φόρμες, παραμορφωμένους ήχους και ρήξεις στην αφήγηση. Το έργο της προβάλλει συστήματα υπό κατάρρευση, άναρχα pixels, πολλαπλά παράθυρα που εκφράζουν περισσότερο τη μηχανή που υπάρχει από πίσω, παρά τον κόσμο που θα έπρεπε να αντανακλούν.
Το βίντεο «All about Eve» ξεκινάει ως αναπαραγωγή μιας σκηνής από το «Sympathy for the devil» του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ. Η Εύα Δημοκρατία -η ηρωίδα του Γκοντάρ- δέχεται ερωτήσεις σχετικά με την πολιτική, τη φιλοσοφία και τη ζωή. Απαντά μόνο με ένα ναι ή ένα όχι, σαν μια μηχανή που σχηματίζει συστοιχίες από 0 και 1 για να ανταποκριθεί στα αιτήματα του χρήστη. Ωστόσο, αυτή η ακολουθία σύντομα διαταράσσεται, καθώς ο ήχος και το βίντεο της ταινίας υποβάλλονται σε σταδιακές παραμορφώσεις: παράλληλοι ήχοι, θόρυβοι, ασύγχρονοι υποτίτλοι, πολλαπλασιασμένες φόρμες, έντονα χρώματα, επάλληλα παράθυρα κάνουν την παρουσία τους αισθητή.
Εισάγοντας τυχαία ή προμελετημένα glitch στην κινηματογραφική εικόνα η Katherine Sultan μας υπενθυμίζει ότι ο κινηματογράφος δεν είναι απλώς ένα μέσο που αναπαράγει την πραγματικότητα, αλλά έχει τη δύναμη να παράγει την πραγματικότητα -κάτι που ισχύει και για την πειραματική κινηματογραφία του Γκοντάρ. Καθώς η σκηνή αρχίζει να μοιάζει με ένα θραύσμα ονείρου ή μια ψευδαίσθηση, η υποκειμενικότητα της αντίληψης έρχεται στην επιφάνεια, εκτεταμένη απείρως σε νέα βάθη. Εν τέλει, μέσα στο λάθος λανθάνει μια άγνωστη αλήθεια, μια εναλλακτική αφήγηση και ένα ποιητικό όραμα.
____PT
Interfaces imersivas, botões skeuomórficos, fotografias retocadas; o digital não só imita a realidade, como muitas vezes a supera, criando um entorno virtual de impecabilidade hiper-real, imaculada. O que existe por trás desta cortina de perfeição? Electrodos e códigos, que passam por múltiplos processos de hardware e software até chegar a criar uma reflexão idealista da realidade. No entanto, um erro só pode revelar a verdadeira natureza da máquina: tudo o que se requer é um glitch.
O glitch é uma interrupção no processamento da informação; é um erro aleatório, um desvio de eficiência, que destaca o potencial estético inesperado da imagem digital ou dos arquivos de vídeo. Katherine Sultan coleciona e provoca estas rupturas no fluxo de informação; acolhe o erro como uma maneira de descobrir formas surpreendentes, sons distorcidos e rupturas na narrativa. Seu trabalho projeta sistemas colapsados, píxels rebeldes, múltiplas janelas que representam a máquina que está por trás, ao invés do mundo que supostamente devem refletir.
O vídeo “All about Eve” começa com uma reprodução da cena do filme de Jean-Luc Godard “Sympathy for the devil”. Eva Democracia -a personagem de Godard- é questionada sobre política, filosofia e vida. Responde apenas com sim ou não, como uma máquina que forma matrizes de 0 a 1 para cumprir com as petições do usuário. No entanto, esta sequência logo se altera, o áudio e o vídeo do filme se submetem gradualmente a distorsões: sons paralelos, ruídos, subtítulos colocados incorretamente, multiplicação de formas, saturação de cores, janelas sobrepostas.
Ao convidar a problemas técnicos calculados ou aleatórios na cena cinematográfica, Katherine Sultan nos lembra que o cinema não só é um meio de reproduzir a realidade, como tem o poder de produzir a realidade -o que passa com o cinema experimental de Godard. Como a cena começa a parecer um fragmento de um sonho ou uma alucinação, a subjetividade da percepção se faz evidente, expandida infinitamente em novas profundidades. Afinal, um erro na trajetória esperada pode conduzir a uma verdade desconhecida, uma narrativa alternativa e uma visão poética.
____IT
Interfacce immersive, bottoni scheumorfici, fotografie ritoccate; il digitale non solo imita la realtà, ma cerca anche di superarla, creando un ambiente virtuale di un’impeccabilità immacolata, iperreale. Cosa c’è dietro questa cortina di perfezione? Elettrodi e codici, che passano attraverso molteplici processi di hardware e software fino a creare una riflessione idealistica della realtà. Tuttavia, un solo errore ci può rivelare la vera natura della macchina: tutto ciò di cui si ha bisogno è un glitch.
Il glitch è un’interruzione nel processo dell’informazione; è un errore aleatorio, una deviazione dall’efficienza che mette in luce il potenziale estetico inaspettato dell’immagine digitale o degli archivi video. Katherine Sultan colleziona e provoca queste fratture nel flusso dell’informazione; accoglie l’errore come un modo per scoprire forme sorprendenti, suoni, distorsioni e rotture della narrazione. Il suo lavoro proietta sistemi collassati, pixel ribelli, molteplici finestre che rappresentano la macchina dietro di loro piuttosto che il mondo che si suppone dovrebbero riflettere.
Il video “All about Eve” comincia con una riproduzione di una scena del film di Jean-Luc Godard “Sympathy for the devil”. Eva Democracy – il personaggio di Godard - riceve domande sulla politica, la filosofia e la vita. Risponde solamente con un sì o un no, come una macchina che compone matrici di 0 e 1 per soddisfare le richieste dell’usuario. Tuttavia, questa sequenza improvvisamente si altera, come l’audio e il video del film che sono interrotti da diverse distorsioni: suoni paralleli, rumori, sottotitoli inesatti, moltiplicazioni di forme, saturazione di colori, finestre sovrapposte.
Con la provocazione di problemi tecnici calcolati o aleatori nella scena cinematografica, Katherine Sultan ci ricorda che il cinema non è solo un mezzo per riprodurre la realtà, ma che ha anche il potere di produrre realtà – ciò che succede con la cinematografia sperimentale di Godard. Quando la scena comincia a sembrare un frammento di sogno o un’allucinazione, la soggettività della percezione si rende evidente, estesa infinitamente in nuove profondità.
Alla fine, fuoriuscire dalla traiettoria aspettata può condurre ad una verità sconosciuta, una narrazione alternativa e una visione poetica.