Bio
For a generation that grew up mediated, transforming the world through pop culture was second nature. The problem was that these fixations began to transform us in the process
Naomi Klein – No Logo
The repeated and insistent image of the "modern young woman", promoted by the fashion market, influences the way we are and our appearance. The construction of an empty model, based on eccentricity, extravagance and absurdity, is disseminated through the media, finding its favourite target on women.
The bodies, postures, expressions of "being modern" are mediated by the powerful machinery of fashion, whose goal is not just to tell us how we should dress, but also how to behave and act in public. The advertising system seizes people, builds consumer devotees, depersonalizes and homologizes. In magazines and in advertisements of the fashion world, people become brands, logos, plastic mannequins.
The artist Yolanda Dominguez reveals this tacit and imposing mechanism of fictional representation, transferring these images, these postures, to the reality of everyday life.
The project “Poses” constitutes a critical exercise on the construction of the image of a woman who is cool, modern, western, but essentially chained to a representation system that responds to a relentless marketing ideology.
Some unexpected interruptions of everyday life - with an inevitable sarcastic character - question the usual passivity of the spectator-consumer.
"Poses" is a vindication of the "real" versus the mediated construction of the woman.
···
Durante la generación que creció bajo el influjo de los medios, el deseo de transformar la sociedad por medio de la cultura pop era una segunda naturaleza. El problema era que, mientras tanto, estas fijaciones comenzaron a transformarnos a nosotros.
Naomi Klein
La imagen repetida e insistente de la “joven mujer moderna”, promovida por el mercado de la moda, influye sobre nuestro modo de ser y de aparentar. La construcción de un modelo vacío, fundado en la excentricidad, en la extravagancia y en la ridiculez, se difunde a través de los medios de comunicación y de representación, hallando en la mujer su blanco favorito.
Los cuerpos, las posturas, las expresiones del “ser moderno” están mediadas por la poderosa maquinaria de la moda, cuyo objetivo ya no es simplemente decirnos cómo tendríamos que vestir, sino también como portarnos y actuar en público. El sistema de la publicidad se apodera de las personas, construye devotos consumidores, despersonifica y homologa. En las revistas y en los anuncios publicitarios del mundo de la moda, las personas se transforman en marcas, en logos, en maniquíes de plástico.
La artista Yolanda Domínguez nos desvela este tácito e imponente mecanismo de representación ficticia, trasladando estas imágenes, estas posturas, a la realidad de lo cotidiano.
El proyecto “Poses” constituye un ejercicio crítico sobre la construcción de la imagen de la mujer cool, moderna, occidental, pero esencialmente encadenada a un sistema de representación que responde a una implacable ideología de marketing.
Unas interrupciones inesperadas de lo cotidiano – con un inevitable carácter sarcástico - cuestionan la habitual pasividad del espectador-consumidor.
“Poses” es una reivindicación de lo “real” frente a la construcción mediatizada de la mujer.
···
Per la generazione cresciuta sotto l’influenza dei mezzi di comunicazione, il desiderio di trasformare il mondo attraverso la cultura pop fu una seconda natura. Il problema fu che queste fissazioni cominciarono a trasformare noi stessi.
Naomi Klein
L’immagine ripetuta e insistente della “giovane donna moderna”, promossa dal mercato della moda, influisce sul nostro modo d’essere e di apparire. La costruzione di un modello vuoto, basato sull’eccentricità, la stravaganza e la ridicolezza, si diffonde attraverso i mezzi di comunicazione e di rappresentazione, riconoscendo nella donna il loro bersaglio preferito.
I corpi, i portamenti, le espressioni dell’“essere moderno” sono mediati dalla potente macchina della moda, il cui obiettivo non consiste più nel dirci semplicemente come dobbiamo vestire, ma anche come comportarci ed agire in pubblico. Il sistema della pubblicità s’impossessa delle persone, costruisce devoti consumatori, spersonalizza e omologa. Nelle riviste e negli annunci pubblicitari del mondo della moda, le persone si trasformano in marche, in loghi, in manichini di plastica.
L’artista Yolanda Domínguez ci rivela questo tacito e imponente meccanismo di rappresentazione fittizia, trasferendo queste immagini, questi com-portamenti, nella realtà del quotidiano.
Il progetto “Poses” costituisce un esercizio critico sulla costruzione dell’immagine della donna cool, moderna, occidentale, però essenzialmente incatenata ad un sistema di rappresentazione che risponde ad un’implacabile ideologia del marketing.
Delle interruzioni inaspettate del quotidiano – con un inevitabile carattere sarcastico – mettono in discussione l’abituale passività dello spettatore-consumatore.
“Poses” è una rivendicazione del “reale” rispetto alla costruzione mediatizzata della donna.
···
Για μια γενιά που μεγάλωσε υπό την επίδραση των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η μεταμόρφωση του κόσμου μέσα από την ποπ κουλτούρα ήταν δεύτερη φύση. Το πρόβλημα ήταν ότι εν τω μεταξύ αυτές οι εμμονές άρχισαν να μας μεταμορφώνουν.
Naomi Klein - No Logo
Η επαναλαμβανόμενη και επίμονη εικόνα της «μοντέρνας νέας γυναίκας», που προωθείται από την αγορά της μόδας, επηρεάζει τον τρόπο του είναι και του φαίνεσθαι. Η κατασκευή ενός άδειου μοντέλο, βασισμένου στην εκκεντρικότητα, την υπερβολή και τον παραλογισμό, διαδίδεται από τα μέσα ενημέρωσης, βρίσκοντας στο πρόσωπο της γυναίκας τον αγαπημένο του στόχο.
Τα σώματα, οι πόζες, εκφοι εκφράσεις που συνδέονται με το να είναι κανείς σύγχρονος, επηρεάζονται από τον ισχυρό μηχανισμό της μόδας, του οποίου στόχος δεν είναι μόνο να μας πει πώς θα πρέπει να ντυνόμαστε, αλλά και πώς να συμπεριφερόμαστε και να δρούμε στο δημόσιο χώρο. Το σύστημα διαφήμισης κατακλύζει τους ανθρώπους, χτίζει θιασώτες του καταναλωτισμού, απρόσωπους και ομογενοποιημένους. Σε περιοδικά και διαφημίσεις στον κόσμο της μόδας, οι άνθρωποι γίνονται εμπορικές μάρκες, λογότυπα, πλαστικές κούκλες.
Η καλλιτέχνιδα Yolanda Dominguez αποκαλύπτει αυτό το σιωπηρό και επιβλητικό μηχανισμό της φαντασιακής αναπαράστασης, μεταφέροντας αυτές τις εικόνες, αυτές τις στάσεις, στην πραγματικότητα της καθημερινής ζωής.
Το έργο «Πόζες» αποτελεί μια κριτική άσκηση πάνω στην κατασκευή της εικόνας μιας γυναίκας που είναι μοδάτη, μοντέρνα, δυτική, αλλά ουσιαστικά αλυσοδεμένη σε ένα σύστημα αναπαράστασης που ακολουθεί την αμείλικτη ιδεολογία του μάρκετινγκ.
Μερικές απροσδόκητες παρεμβολές στην καθημερινή ζωή - με αναπόφευκτα σαρκαστικό χαρακτήρα - αμφισβητούν τη συνήθη παθητικότητα του θεατή-καταναλωτή.
Οι «Πόζες» είναι μια δικαίωση της "πραγματικής" γυναίκας απέναντη στην μιντιακή κατασκευή της.
···
Para uma geração que cresceu com a mídia, transformar o mundo através da cultura pop era sua segunda natureza. O problema era que essas fixações começaram a nos transformar no processo.
Naomi Klein
A imagem repetida e insistente da “jovem mulher moderna”, promovida pelo mercado da moda, influi sobre nosso modo de vida e de aparências. A construção de um modelo vazio, fundado na excentricidade, na extravagância e no ridicularismo, se difunde através dos meios de comunicação e de representação, encontrando na mulher seu branco favorito.
Os corpos, as posturas, as expressões do “ser moderno” estão mediados pela poderosa maquinaria da moda, cujo objetivo já não é simplesmente dizer como deveríamos nos vestir, mas também como devemos nos comportar e agir em público. O sistema da publicidade se apodera das pessoas, constrói devotos consumidores, despersonaliza e homologa. Nas revistas e nos anúncios publicitários do mundo da moda, as pessoas se transformam em marcas, logotipos, manequins de plástico.
A artista Yolanda Domínguez nos revela este tácito e imponente mecanismo de representação fictícia, deslocando estas imagens, estas posturas, frente à realidade do cotidiano.
O projeto “Poses” constitui um exercício crítico sobre a construção da imagem da mulher cool, moderna, ocidental, mas essencialmente presa a um sistema de representação que responde a uma implacável ideologia de marketing.
Algumas interrupções inesperadas do cotidiano – com um inevitável caráter sarcástico - questionam a habitual passividade do espectador-consumidor.
“Poses” é uma reivindicação do “real” frente à construção midiática da mulher.
...