Cambar Colectivo "Urban Labyrinth"

Body: 
Click on any image to view gallery

Creation, implementation and development by Cambar Coletivo (www.cambarcoletivo.com): Flávio Rabelo, James Turpin, Raquel Aguilera and Roberto Rezende. To learn about the project visit the blog: projetolabirintourbano.blogspot.com.br

 

“Urban Labyrinth - Strategies to lose oneself” is a laboratory project created by artists with an interest in hybrid arts, working mainly in the field of performing arts. The project seeks to empower artists, focusing on multidisciplinary dialogues and the creation of events that explore, through interventions and discourses, the role of the artist in the current socio-political landscape and the role of the participants as an agent that modifies the theatrical-performative event. During their encounters the artists use a poetic approach in their games, exercises and drifts, applying metaphors between the participants’ bodies and the city’s territories. The formation of scenes/ performances/ interventions is based on their experiences of interaction with the public territories and their inhabitants. Through this approach, which permeates the entire Labyrinth, they seek to enhance the subtle exploration of the reality around us. Thus, the project intends to open our eyes towards a diversified occupation of these public territories, while at the same time it searches ways to expand the scenic presence of the participants. The actions of the project also aim to reveal the most “peripheral” and less “visited” areas, urging the participants to explore the smallest streets and most hidden and forgotten corners, both of their own bodies and of the public spaces of their cities. This way, they infiltrate the echoes of artistic provocations, amplified through the urban space. The body is viewed as a way to materialize encounters with spaces while the road is viewed as the body where the meetings take place. These bodies-cities are addressed beyond their physiology, by working on the layers and the potential materialities. A place between the city and the real body, the city and the memory of the body, the city and the ideal body, the city and the invented body.

^^^

El “Laberinto Urbano - estrategias para perderse” es un proyecto de laboratorio creado por artistas interesados en las artes híbridas, que trabajan principalmente en el campo de las artes escénicas. El proyecto busca la autonomía, el empoderamiento de los artistas, centrándose en diálogos multidisciplinares y en la creación de eventos que exploran, a través de intervenciones y debates, el papel del artista en el panorama socio-político actual y el del público como agente que modifica el evento performático-teatral. Durante sus encuentros, los artistas se valen de una aproximación poética en sus juegos, ejercicios y derivas, aplicando metáforas entre los cuerpos de los participantes y los territorios de la ciudad. La formación de escenas/performances/intervenciones se basa en sus experiencias de interacción con el territorio público y sus habitantes. Con esta aproximación, que permea todo en Laberinto, intentan potenciar una exploración sutil de la realidad que nos rodea. Así, el proyecto pretende abrirnos los ojos hacia una ocupación diversificada de esos territorios públicos, al tiempo que busca modos de expandir la presencia escénica de los participantes. Las acciones del proyecto también pretenden revelar las áreas más "periféricas" y menos "visitadas", animando a los participantes a explorar las calles más pequeñas y las esquinas más escondidas y olvidadas, tanto de sus propios cuerpos como de los espacios públicos de sus ciudades. De este modo, infiltran los ecos de sus provocaciones artísticas, amplificadas a través del espacio urbano. El propio cuerpo se ve como un camino para materializar los encuentros con el espacio, mientras el camino aparece como el lugar corporal donde ocurren los encuentros. Esos cuerpos-ciudades se abordan más allá de su psicología, trabajando sus diferentes capas y materialidades posibles. Un lugar entre la ciudad y el cuerpo real, la ciudad y la memoria del cuerpo, la ciudad y el cuerpo ideal, la ciudad y el cuerpo inventado.

^^^

O “Labirinto Urbano - estratégias para se perder” é um projeto laboratorial formado por artistas com interesse por artes híbridas, atuando principalmente no campo das artes cênicas. O projeto é voltado para a autonomia dos artistas, focando em diálogos multidisciplinares e na criação de eventos que exploram, por intervenções e debates, o papel do artista no panorama sócio-político atual e da plateia como parte e agente modificador do evento performático-teatral. Durante os encontros, os artistas proponentes utilizam uma abordagem poética em suas conduções dos jogos, exercícios e derivas, relacionando metáforas entre os corpos dos artistas participantes e os territórios da cidade. Desenvolvendo a formatação de modelos de criação de cenas/performances/intervenções a partir das experiências de interação com os territórios públicos e seus habitantes. Nessa abordagem, que permeia todo nosso Labirinto, busca-se potencializar a exploração sutil da percepção da realidade que nos cerca. Com isso, pretende-se abrir os olhares para uma relação diversificada de ocupação desses territórios públicos ao mesmo tempo que se pesquisa caminhos para ampliar a presença cênica dos participantes. As ações do projeto visam ainda revelar as áreas mais “periféricas” e menos “visitadas”, provocando os participantes a explorar as ‘menores ruelas e esquinas mais escondidas e esquecidas’, tanto de seus corpos quanto dos espaços públicos de suas cidades. Infiltrando os ecos das provocações artísticas, amplificadas através do espaço urbano. O próprio corpo como caminho para materializar os encontros com os espaços e vice versa, o caminho como o corpo por onde os encontros se dão. Esses corpos-cidades são abordados para além de suas fisiologias, trabalhando as camadas e as materialidades possíveis. Um lugar entre cidade e corpo real, cidade e corpo lembrada(o), cidade e corpo ideal e cidade e corpo inventada(o).

^^^

O "Αστικός Λαβύρινθος - Στρατηγικές για να χάσει κανείς τον εαυτό του" είναι ένα πειραματικό έργο που δημιουργήθηκε από καλλιτέχνες με ενδιαφέρον για τις υβριδικές τέχνες, οι οποίοι εργάζονται κυρίως στον τομέα των παραστατικών τεχνών. Το έργο επιδιώκει να ενδυναμώσει τους καλλιτέχνες, εστιάζοντας στον διεπιστημονικό διάλογο και τη δημιουργία γεγονότων που διερευνούν, μέσα από παρεμβάσεις και ομιλίες, το ρόλο του καλλιτέχνη στο τρέχον κοινωνικο-πολιτικό τοπίο και το ρόλο των συμμετεχόντων ως παράγοντα που τροποποιεί την θεατρική-performative εκδήλωση. Κατά τις συναντήσεις τους, οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν μια ποιητική προσέγγιση στα παιχνίδια, τις ασκήσεις και τις περιπλανήσεις τους, εισάγοντας μεταφορές μεταξύ των σωμάτων των συμμετεχόντων και τις περιοχές της πόλης. Ο σχηματισμός σκηνών / παραστάσεων / παρεμβάσεων βασίζεται στις εμπειρίες τους από την αλληλεπίδραση με το δημόσιο χώρο και τους κατοίκους. Μέσα από αυτή την προσέγγιση, που διαπερνά ολόκληρο το Λαβύρινθο, επιδιώκουν να ενισχύσουν την ήπια εξερεύνηση της πραγματικότητας γύρω μας. Έτσι, το έργο σκοπεύει να ανοίξει τα μάτια μας σε μια διαφοροποιημένη κατάληψη αυτών των δημόσιων χώρων, ενώ ταυτόχρονα αναζητά τρόπους για να επεκταθεί η σκηνική παρουσία των συμμετεχόντων. Οι δράσεις του προγράμματος στοχεύουν επίσης να αποκαλύψουν τις πιο "περιφερειακές" και λιγότερο "επισκέψιμες" περιοχές, προτρέποντας τους συμμετέχοντες να εξερευνήσουν τους μικρότερους δρόμους και τις πιο κρυφές και ξεχασμένες γωνιές, τόσο των δικών τους σωμάτων όσο και των δημόσιων χώρων των πόλεων τους. Με αυτό τον τρόπο, διηθούν τις ηχούς των καλλιτεχνικών προκλήσεων, που μεγιστοποιούνται μέσω του αστικού χώρου. Το σώμα αντιμετωπίζεται ως ένας τρόπος για να υλοποιηθούν συναντήσεις με το χώρο, ενώ ο δρόμος θεωρείται ως το σώμα όπου λαμβάνουν χώρα οι συναντήσεις. Αυτά τα σώματα-πόλεις παρουσιάζονται πέρα από τη φυσιολογία τους, αποκαλύπτοντας τα διαφορετικά στρώματα και τις πιθανές υλικότητες. Ένας χώρος ανάμεσα στην πόλη και το πραγματικό σώμα, την πόλη και την μνήμη του σώματος, την πόλη και το ιδανικό σώμα, την πόλη και το επινοημένο σώμα.

^^^

Il “Labirinto Urbano – strategie per perdersi” è un progetto di laboratorio creato da artisti interessati nelle arti ibride e che lavorano principalmente nel campo delle arti dello spettacolo. Il progetto cerca uno spazio di autonomia e il potenziamento degli artisti centrandosi in dialoghi multidisciplinari e nella creazione di eventi che esplorano, attraverso interventi e dibattiti, il ruolo dell’artista nel panorama socio-culturale attuale e il ruolo del pubblico come agente che modifica l’evento performativo-teatrale. Durante i loro incontri, gli artisti adottano un approccio poetico per i loro giochi, esercizi e derive, usando metafore tra i corpi dei partecipanti e i territori della città.

Le formazione di scene/performance/interventi si basa sulle loro esperienze di interazione con lo spazio pubblico e i suoi abitanti. Attraverso questo approccio, che permea ogni cosa del Labirinto, gli artisti cercano di rendere più intensa la sottile esplorazione della realtà che ci circonda. Il progetto si propone di aprire gli occhi a un'occupazione diversificata dello spazio pubblico, e allo stesso tempo cerca i modi per espandere la presenza scenica dei partecipanti. Le azioni artistiche vogliono mettere in evidenza gli spazi più "periferici" e meno "visitati", incoraggiando i partecipanti ad esplorare le strade più piccole e gli angoli più nascosti e dimenticati, sia nei loro corpi che negli spazi pubblici delle loro città. Il corpo stesso è visto come un modo per materializzare gli incontri con lo spazio, mentre la strada è indicata come il luogo in cui si svolgono gli incontri. Questi corpi-città sono trattati al di là della psicologia, lavorando su diversi livelli e possibili materialità. Un luogo tra la città e il corpo reale, la città e la memoria del corpo, la città e il corpo ideale, la città e il corpo inventato.