Text by: Lucila Vilela
Click on any image to view gallery
.
"Wefts"
Compositions of basted and overlapping fabrics seem to float in the paintings of Luciana Knabben. One speaks of painting because, despite the use of ribbons, the construction of her works begins with a pictorial thought. The presence of matter and the temporal aspect are essential elements of her painting. What is tangible is also visible in its duration. Knabben, in this sense, weaves into fabrics the intention of the brushes, seeks nuances and investigates shades. The transparency of the ribbons allows the mixture of colors. As in water based ink, the colors are mixed with more subtlety. A colorful fabric or the shine of a sequin pass onto the balance of the composition.
Thus, when the artist thinks about white, she is thinking about the light. If the background of the wall is visible between the layers of color, it reveals a purpose of luminosity. Supported by pins, the compositions of Knabben are made with a risky fragility where the sharp opening of the needles accommodates the encounter of the materials. Some ribbons are falling, torn apart; others are kept in place by the knots that prevent them from falling, tied up surfaces of confluence. In the task of weaving, the artist discovers the gentleness of the look, and the decisiveness of the finishing becomes mostly delicate. Over a lapse of decomposition, it unties emergencies and elaborates patches of fantasies in the time of Penelope.
.
"Tramas"
Composiciones con telas hilvanadas y superpuestas parecen flotar en las pinturas de Luciana Knabben. Se habla de pintura puesto que, a pesar de la utilización de cintas, la construcción de sus trabajos parte de un pensamiento pictórico. La presencia de la materia y el aspecto temporal constituyen elementos esenciales de la pintura. Lo que es tangible es también visible en su duración. Knabben, en este sentido, trama en telas la intención de los pinceles, busca matices e investiga tonalidades. La transparencia de las cintas posibilita la mezcla de colores. Como en la tinta a base de agua, los colores se mezclan con mayor sutileza. Una tela colorida o un brillo de lentejuela transitan en el equilibrio de la composición.
Así, cuando la artista piensa lo blanco, está pensando en luz. Si el fondo de la pared es visible entre los estratos de color, se revela un propósito de luminosidad. Sostenidas por alfileres, las composiciones de Knabben se elaboran con una fragilidad arriesgada donde el hueco agudo de las agujas acomoda el encuentro de los materiales. Algunas cintas caen, derramándose; otras son retenidas por los nudos que aguantan la caída, amarrando superficies de confluencia. En la tarea de tejer, la artista encuentra la suavidad de la mirada, y la decisión del remate se vuelve la más delicada. En un lapso de descomposición, deshace urgencias y elabora retazos de fantasías en un tiempo de Penélope.
.
"Tramas"
Composições com tecidos alinhavados e sobrepostos parecem flutuar nas pinturas de Luciana Knabben. Fala-se em pintura pois apesar da utilização de fitas, a construção desses trabalhos parte de um pensamento pictórico. A presença da matéria e o aspecto temporal constituem elementos essenciais da pintura. O que é tangível é também visível em sua duração. Knabben, neste sentido, trama em tecidos a intenção dos pincéis, busca matizes e estuda tonalidades. A transparência das fitas possibilita a mistura de cores. Como uma tinta a base d’água, as cores se mesclam com maior sutileza. Um tecido colorido ou um brilho de lantejoula transitam no equilíbrio da composição.
Assim, quando a artista pensa o branco, está pensando em luz. Se o fundo da parede é visível entre as camadas de cor, revela-se um propósito de luminosidade. Sustentadas por alfinetes, as composições de Knabben são elaboradas com uma fragilidade arriscada onde o furo agudo das agulhas acomoda o encontro dos materiais. Algumas fitas caem, derramando-se; outras são detidas pelos nós que seguram a queda, amarrando superfícies de confluência. Na tarefa de tecer, a artista encontra a suavidade do olhar e a decisão do remate torna-se a mais delicada. Num lapso de desmanche, desfaz urgências e elabora retalhos de fantasias num tempo de Penélope.
.
"Υφάδια"
Συνθέσεις υφασμάτων ραμμένων το ένα πάνω στο άλλο μοιάζουν να επιπλέουν στις ζωγραφικές συνθέσεις της Luciana Knabben. Και μιλάει κανείς για ζωγραφική δεδομένου ότι, παρά την χρήση των κορδελών, η σύνθεση των έργων της έχει ως αφετηρία μια σκέψη εικαστική. Η παρουσία της ύλης και η εφήμερη όψη είναι απαραίτητα στοιχεία της ζωγραφικής. Αυτό που είναι απτό είναι και ορατό για όσο διαρκεί. Η Knabben, από αυτή την άποψη, υφαίνει σε στόφες την πρόθεση των πινέλων, αναζητεί αποχρώσεις και διερευνά σκιές. Η διαφάνεια των κορδελών επιτρέπει την ανάμιξη των χρωμάτων. Όπως στο υδατοδιαλυτό μελάνι, τα χρώματα αναμιγνύονται με τη μέγιστη λεπτότητα. Ένα πολύχρωμο ύφασμα ή η λάμψη μιας πούλιας περνάνε στην ισορροπία της σύνθεσης.
Έτσι, όταν η καλλιτέχνιδα σκέφτεται το λευκό, σκέφτεταιτο φως. Αν το φόντο του τοίχου είναι ορατό ανάμεσα στις στρώσεις του χρώματος, αποκαλύπτει μια πρόθεση φωτεινότητας. Στηριγμένες με καρφίτσες, οι συνθέσεις της Knabben έχουν μια ριψοκίνδυνη ευθραυστότητα όπου το κοφτερό άνοιγμα των βελονών επιτρέπει τη συνάντηση των υλικών. Κάποιες κορδέλες πέφτουν, ξηλωμένες· άλλες μένουν στη θέση τους χάρη στους κόμπους που εμποδίζουν την πτώση, δεμένες σαν συμβολή ποταμών. Στο έργο της ύφανσης, η καλλιτέχνιδα ανακαλύπτει την απαλότητα του βλέμματος, και η αποφασιστικότητα του τελειώματος γίνεται η πιο ήπια. Σε μια παύση αποσύνθεσης, καταργεί ό,τι επείγει και επεξεργάζεται υπολείμματα φαντασίας στον καιρό της Πηνελόπης.
.
"Tramas"
Composizioni con tele imbastite e sovrapposte sembrano fluttuare nei dipinti di Luciana Knabben. Si parla di pittura perché, nonostante l'uso di nastri, la costruzione dei suoi lavori parte da un pensiero pittorico. La presenza della materia e l’aspetto temporale sono elementi essenziali della pittura. Ciò che è tangibile è anche visibile nella sua durata. Knabben, in questo senso, intesse nelle tele l’intenzione dei pennelli, alla ricerca di sfumature e tonalità. La trasparenza dei nastri consente una miscela di colori. Come un inchiostro a base d’acqua, i colori si fondono con maggiore sottigliezza. Una tela colorata o un lustrino lucente transitano nell’equilibrio della composizione.
Così, quando l'artista pensa al bianco, sta pensando alla luce. Se il fondo della parete è visibile tra gli strati di colore, si rivela un proposito di luminosità. Sostenute da perni, le composizioni di Knabben vengono preparate con una arrischiata fragilità dove la cavità acuta degli aghi ospita l’incontro dei materiali. Alcuni nastri cadono, stendendosi sulla pittura, gli altri sono trattenuti dai nodi che tengono la caduta, legando superfici di confluenza. Nel lavoro di tessitura, l'artista trova la morbidezza dello sguardo e la decisione della rifinitura diventa la più delicata. In un lasso di disfacimento, smonta urgenze ed elabora ritagli di fantasie in un tempo di Penelope.