english
Nikos Alexiou 'Grid’ -detail, digital print on paper, dimensions variable © KIPOS, Nikos Alexiou private foundation, 2010
Από την κάτοψη μιας Αναγεννησιακής πλατείας ή ενός βυζαντινού κτιρίου, σε έναν αστερισμό ή το ανέβασμα μιας Αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας, το καλλιτεχνικό έργο του Νίκου Αλεξίου είναι ένας ανοιχτός διάλογος με την τέχνη και πέρα από αυτήν.
Αυτό διαπιστώνεται και μέσα από την καλλιτεχνική του συλλογή, που φαίνεται να έχει ως κινητήριο δύναμη τη φυσική του περιέργεια και την αγάπη του για την τέχνη. Μέσα σε λίγα χρόνια, κατόρθωσε να δημιουργήσει μια σημαντική καλλιτεχνική συλλογή με περισσότερα από 200 έργα, τα οποία επέλεξε ο καλλιτέχνης όχι ως απλά αντικείμενα προς καταγραφή και αποθήκευση, όπως συμβαίνει συνήθως με τις συλλογές, αλλά ως ένα ζωντανό καλλιτεχνικό σώμα. Σε φωτογραφίες του σπιτιού του καλλιτέχνη μπορεί να δει κανείς τη συλλογή του αραδιασμένη ανάμεσα στα έργα του ίδιου του Αλεξίου, ως μια καλλιτεχνική εγκατάσταση, όπου κάθε αντικείμενο κρατάει τη μοναδική του ταυτότητα και κατορθώνει να ανοίξει διάλογο με τα άλλα αντικείμενα της συλλογής: μια εικαστική συμφωνία.
Αποτίοντας φόρο τιμής στο ανήσυχο πνεύμα του Αλεξίου, η Χριστίνα Μητρέντσε και ο Jonas Ranson επιμελήθηκαν μία έκθεση όπου επτά καλλιτέχνες που έχουν τη βάση τους στο Λονδίνο προσκαλούνται να δημιουργήσουν τις δικές τους «απαντήσεις» στη συλλογή και το έργο του Αλεξίου.
Το να προσεγγίσει κανείς το έργο ενός καλλιτέχνη με τέτοια εμβέλεια δεν είναι εύκολο· θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα οι «απαντήσεις» να φανούν ως απόηχοι και όχι ως ανεξάρτητες φωνές. Όμως, οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στο project – οι Alex Bunn, Alex Zika, Charlotte Bergson, Χριστίνα Μητρέντσε, Marsha Bradfield, Martin Sexton και Jonas Ranson- κατορθώνουν να υπερβούν τον κίνδυνο και να δημιουργήσουν έργα που έχουν τη δική τους δύναμη και ζωή.
Επιπλέον, ανοίγουν διάλογο όχι μόνο με το έργο του Αλεξίου, αλλά και μεταξύ τους, καθώς και με τον εκθεσιακό χώρο (Stephen Lawrence Gallery), ο οποίος βρίσκεται στο ιστορικό κτίριο του Παλιού Βασιλικού Ναυτικού Κολλεγίου του Γκρήνουιτς (Old Royal Naval College of Greenwich). Στον κύριο τοίχο της έκθεσης, το τελευταίο έργο του Αλεξίου, ένας αστερισμός, δημιουργεί ένα άνοιγμα στο άπειρο –μια ποιητική ματιά στον ουρανό, η οποία εξισορροπεί την πραγματιστική ματιά της επιστήμης, που άνθιζε για αιώνες μέσα στους τοίχους του Βασιλικού Αστεροσκοπείου του Γκρήνουιτς (Royal Observatory of Greenwich), το οποίο βρίσκεται σε απόσταση λίγων μέτρων από τον εκθεσιακό χώρο.
Η εμπειρία του επισκέπτη στην έκθεση ολοκληρώνεται με δυο slideshow που παρέχουν μια πιο αναλυτική ματιά στη συλλογή του Αλεξίου.
Με αυτό τον τρόπο, δημιουργώντας «απαντήσεις», η έκθεση αναβιώνει το πνεύμα του Αλεξίου και κατορθώνει να επεκτείνει το έργο του. Όσο υπάρχουν καλλιτέχνες που «απαντούν» στον Νίκο Αλεξίου, το έργο του θα παραμένει ζωντανό και κατά κάποιο τρόπο θα συνεχίσει να επεκτείνεται, παρά τον πρόωρο θάνατο του καλλιτέχνη.
Αν κάποιος δει το έργο του Αλεξίου ως ένα αρχέγονο κείμενο γραμμένο σε Γραμμική Β, τότε οι απαντήσεις που δίνονται μπορούν να θεωρηθούν ως η προσθήκη νέων φωνημάτων, λέξεων και νοημάτων σε αυτό, σαν μια γλώσσα που εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου ή ως ένα έπος του οποίου ο τελευταίος στίχος δεν έχει γραφτεί ακόμα.
Η έκθεση Linear B θα είναι ανοιχτή μέχρι τις 6 Ιανουαρίου 2012, στην The Stephen Lawrence Gallery, University of Greenwich, Queen Anne Court, Old Royal Naval College, Park Row, London SE10 9LS.
Περισσότερες πληροφορίες:
http://alexioulinearb.wordpress.com
https://interartive.org/2011/10/linear-b
http://nikosalexiou.com
http://christinamitrentse.net
http://www.jonasranson.com