Aung Myint "Mother And Child" [2010, MAR]

Text by: Lucila Vilela

On the Mother and child series by artist Aung Myint, a continuous line follows and holds the whole drawing together. Painted on shan paper, Mother and Child rest on a subtle outline. With just one line walking on paper, Aung Myint builds up an intimate relationship between the created characters by uniting the two into the same trace. With minor interferences, the series is composed with clarity and adopts purity in the choice of color -just black- and the occupation of canvas. The drawing breathes in space respecting the strong presence of the paper. On the sheet, silence.

Note: Myanmar, ex Burma, where Aung Myint lives and works, is a particular case. The country, which I visited in September 2007, faces a strange contradiction: peaceful Buddhists are governed by a strict military dictatorship. In addition to the violation of freedom of thought, the government blocks the borders and tries to prevent the people from getting into contact with the exterior. In the country, I met artists that talked to me about censorship and death, desire and realities. Few words sheltered in cracks, lived behind an opaque veneer. Talking about art in Myanmar one finds it difficult to ignore the political situation of the country, since the contact with the outer world is controlled, the internet is blocked, the telephone hardly works and mobile phones are a luxury that only a few can enjoy. The dictatorship is present and influences the living and working conditions of the artists. In the presence of Aung Myint I perceived a calm time within a cold reality.

En la serie Mother and Child, del artista Aung Myint, una línea contínua soporta todo el dibujo. Construido en shan paper, Mother and Child descansa en un sutil contorno. Con apenas esa línea que camina por el papel, Aung Myint construye una relación íntima entre los personajes, uniendo los dos en un mismo trazo. Con pequeñas interferencias, la serie es clara en la composición y asume un carácter puro en la elección del color - apenas negro. La pintura, o incluso, el dibujo respira ocupando el lienzo, escuchando el silencio de la hoja.

Nota: Myanmar, antigua Birmania, donde vive y trabaja el artista Aung Myint, es un lugar particular. El país, que visité en noviembre de 2007, vive en una extraña contradicción: un pacífico pueblo budista es gobernado por una fuerte dictadura militar. Además de una libertad de pensamiento coartada, el gobierno bloquea las fronteras e intenta preservar al país del contacto con el exterior. En el país, conocí artistas que me hablaron de censura y muerte, deseo y realidades. Pocas palabras se abrigaban en fisuras, habitaban en una camada oscura. Para hablar de arte en Myanmar quizá sea imposible ignorar la situación política del país, cuando el contacto con el mundo exterior está bajo control , internet sufre un bloqueo, el teléfono resulta inservible y el móvil es capricho de unos pocos. La dictadura está presente e influye así, en la condición de vida y trabajo de los artistas. En la presencia de Aung Myint percibí cierta quietud contenida en una fría realidad.

Na série Mother and Child, do artista Aung Myint , uma linha segue contínua e suporta todo o desenho. Construído em shan paper, Mother and Child descansa em um sutil contorno. Com apenas essa linha que caminha sobre o papel, Aung Myint constrói uma relação íntima entre os personagens, unindo os dois num mesmo traço. Com pequenas interferências, a série se compõe com clareza e assume um caráter puro na escolha da cor - apenas o preto. A pintura, ou ainda, o desenho respira na ocupação da tela, escutando o silêncio da folha.

Nota: Myanmar, antiga Birmânia, onde vive e trabalha o artista Aung Myint, é um caso particular. O país, que visitei em setembro de 2007, vive em uma estranha contradição: um pacífico povo budista é governado por uma forte ditadura militar. Além da liberdade de pensamento violentada, o governo bloqueia as fronteiras e tenta preservar o país do contato com o exterior. No país, conheci artistas que me falaram de censura e morte, desejo e realidades. Poucas palavras se abrigavam em fissuras, habitavam em uma camada fosca. Para falar de arte em Myanmar talvez não seja possível ignorar a situação política do pais, uma vez que o contato com o mundo exterior é controlado, a internet é bloqueada, o telefone pouco funciona e celular é capricho de poucos. A ditadura é presente e influencia, assim, na condição de vida e trabalho dos artistas. Em presença de Aung Myint percebi uma certa quietude contida em uma fria realidade.

Στη σειρά Μητέρα και Παιδί του καλλιτέχνη Aung Myint μια συνεχής γραμμή ακολουθεί το σχέδιο και του δίνει συνοχή. Ζωγραφισμένοι σε χαρτί shan, η Μητέρα και το Παιδί ξεκουράζονται σε ένα ήπιο περίγραμμα. Με μόνο μια γραμμή να περπατάει το χαρτί, ο Aung Myint χτίζει μια οικεία σχέση μεταξύ των χαρακτήρων που δημιουργεί, ενώνοντας τους δύο σε ένα ίχνος. Με ελάχιστες παρεμβολές, η σειρά συντίθεται με σαφήνεια και υιοθετεί την καθαρότητα στην επιλογή του χρώματος -μονάχα μαύρο- και την κάλυψη του καμβά. Το σχέδιο αναπνέει στο χώρο σεβόμενο την ισχυρή παρουσία του χαρτιού. Στο χαρτί, ησυχία.

Σημείωση: Η Μιανμάρ, πρώην Βιρμανία, όπου ζει και εργάζεται ο Aung Myint είναι μια ειδική περίπτωση. Η χώρα, την οποία επισκέφθηκα το Σεπτέμβρη του 2007, αντιμετωπίζει μια παράξενη αντίφαση: ειρηνικοί Βουδιστές κυβερνώνται από μια αυστηρή στρατιωτική δικτατορία. Εκτός από την παραβίαση του δικαιώματος της ελευθερίας της σκέψης, η κυβέρνηση μπλοκάρει τα σύνορα και προσπαθεί να αποτρέψει τον κόσμο από το να έρθει σε επαφή με το εξωτερικό. Στη χώρα συνάντησα καλλιτέχνες που μου μίλησαν για την λογοκρισία και το θάνατο, την επιθυμία και την πραγματικότητα. Λίγες λέξεις που βρίσκουν καταφύγιο σε ρωγμές και κατοικούν πίσω από μια ημιδιάφανη πρόσοψη. Μιλώντας για την τέχνη στην Μιανμάρ είναι δύσκολο να αγνοήσει κανείς την πολιτική κατάσταση της χώρας, καθότι η επαφή με τον εξωτερικό κόσμο είναι ελεγχόμενη, το Ιντερνετ μπλοκαρισμένο και το τηλέφωνο λειτουργεί ελάχιστα -ενώ τα κινητά είναι μια πολυτέλεια που απολαμβάνουν ελάχιστοι. Η δικτατορία είναι παρούσα και επηρεάζει τις συνθήκες ζωής και εργασίας των καλλιτεχνών. Η παρουσία του Aung Myint αποπνέει μια νηνεμία μέσα σε μια παγερή πραγματικότητα.

Nella serie Mother and Child, dell'artista Aung Myint, una linea continua sostiene tutto il disegno. Costruito su carta shan, Mother and Child riposa su un contorno sottile. Con una sola linea che cammina leggera sulla carta, Aung Myint costruisce una relazione intima tra i personaggi, unendoli in una stessa composizione. Con piccole interferenze, la serie è chiara nella sua struttura e assume un carattere puro nella scelta del colore - solo il nero. La pittura, il disegno, respira occupando la tela, ascoltando il silenzio del foglio.

Nota: Il Myanmar, antica Birmania, dove vive e lavora l'artista Aung Myint, è un luogo particolare. Il paese, che ho visitato nel novembre del 2007, vive in una strana contraddizione: un pacifico popolo buddista governato da una forte dittatura militare. Oltre ad una libertà di pensiero strangolata, il governo blocca le frontiere e intenta preservare il paese dal contatto con l'esterno. In Myanmar ho conosciuto artisti che mi parlavano di censura e morte, desideri e realtà. Poche parole si rifugiavano in piccole fessure, abitavano in una  camera oscura. Parlare d'arte in Myanmar è forse impossibile se si ignora la situazione politica del paese, quando il contatto con il mondo esterno è sotto controllo, internet è bloccato, il telefono risulta inutile e il cellulare è un capriccio di pochi. La dittatura è presente e influisce nella vita e nel lavoro degli artisti. Nella presenza di Aung Myint ho percepito una certa quiete contenuta in una fredda realtà.